De aarde warmt op. Dat is inmiddels bij iedereen bekend. Maar deze opwarming gaat veel te snel. In Nederland merken we dit ook. We hebben te maken met extremere weersverschijnselen, zoals de enorme droogte afgelopen zomer en heftige najaarsstormen. Daarom zijn bijna 200 landen de afgelopen weken in gesprek gegaan over het klimaatakkoord van Parijs uit 2015. Wat is daar besproken en wat betekent het voor Nederland?
De bedoeling is dat er een beperking van de opwarming van de aarde wordt gerealiseerd tot een (relatief veilige) 2 graden Celsius, en liefst 1,5 graad, in 2100. Concreet betekent dit dat landen moeten overschakelen op duurzame energie. Een panel van de Verenigde Naties heeft in een onderzoek geconcludeerd dat deze 1,5 graad-limiet alleen haalbaar is als olie, kolen en gas binnen twaalf jaar worden uitgefaseerd. De hele week deden groepen landen pogingen om deze waarschuwing in de slottekst te laten opnemen, maar vier grote olielanden (Verenigde Staten, Koeweit, Rusland en Saoedi-Arabië) blokkeerden dit. Hierdoor hoeven de deelnemende landen pas in september 2019 hun plannen te laten zien op welke manier zij te werk zullen gaan.
De vastgestelde regels zijn voor elk land hetzelfde. Ontwikkelingslanden (arme landen) krijgen wel meer tijd om hieraan te voldoen. Voortaan worden de klimaatplannen van elk land iedere vijf jaar opnieuw beoordeeld. Nederland wil in 2030 49% minder koolstofdioxide uitstoten. In de praktijk betekent dit een CO2-vermindering van 45 miljoen ton. Dit betekent sluiting van de kolencentrales, huishoudens die overgaan op elektrisch koken, aanbreng van zonnepanelen op elk huis, windmolenparken plaatsen op zee, investeren in kernenergie en veel recycling.
geowijs.com 